Vizelerle ve üniversite dışındaki sınavlarla meşgulüm. Albayrak’ın istifası, Merkez Bankası başkanının tekrar değişmesi ve Erdoğan’ın ekonomi ve hukukta reform açıklamaları hakkında yazacaktım. Başlıkla bunların ne alakası var, derseniz onu da izah edeceğim. Ekonomi ve hukuk, muhalefetin iktidara en çok yüklendiği iki alan. İktidar bu alanlardaki uygulamalarında bunca direnmişken şimdi reform vaadi her ne kadar sözlük manası ile büyük değişimleri çağrıştırmalı ise de Erdoğan’ın itibarını olumlu etkilemedi. Reform olarak tanımladığı şey muhalefetin beklentilerinden tamamen farklı ve alakasızsa bile hukuk, ekonomi ve reform kelimelerini bir arada kullanmış olması, muhalefetin sert eleştirileri için yeterliydi.
Gelelim Ekrem Bey’e. Çeşitli şekillerde gündemde kalmayı başaran kahramanımız, bu defa da tek parti devrine özlemini dile getirmiş. Türkçe Kur’an’dan sonra Itri’nin tekbirini de yapmışlar. Ekrem Bey başkan olmak için Arapça okumuştu Kur’an’ı. Şimdi değişim başlattığı mesajını mı veriyor, 2023’te zaten iktidarı ele geçirince bunlar unutulur diye düşünüp hazırlık olarak laik Türkiye için adımlarını mı sıklaştırıyor, bilmiyorum. Bildiğim şu: Ekrem Bey Kur’an okuyarak başkan olmuşsa ve şimdi makamlı meal okutuyorsa bundan sonra iktidara asla din istismarı eleştirisinde bulunamaz. Ekrem Bey’e sahip çıkmaya devam ettikçe Millet İttifakı unsurları da asla Erdoğan’ı din istismarı ile eleştiremez. Erdoğan eleştirilemez demiyorum. Millet İttifakı Erdoğan’ı din istismarı ile itham edemez diyorum. Millet İttifakı ne mi? Hani şu Temel Bey’in de olduğu ittifak var ya, o işte. Bu arada, Ekrem Bey Macron’dan mı ilham almış diye sormadan edemiyorum. Sonuç olarak, Cumhur İttifakı’nı yobazlıkla, diktatörlükle, insan hak ve hürriyetlerini yoksaymakla, gericilikle eleştiren iç ve dış unsurlar, bunları yapmayı veya desteklemeyi terk etmedikçe eleştirilerinde asla samimi olmayacaklardır. İmamoğlu Erdoğan’ı devirmek için geçici çözümdür, diyenler, müstebid Sultan’ı deviren İttihad ve Terakki Fırkası’nın gerçekten mürriyet getirip getirmediğini araştırsınlar. Payitaht izleyerek değil; konu ile alakalı güvenilir kaynakları okuyarak. Muhalefeti sert şekilde eleştiren herkesi yandaşlıkla itham etmenin ne kadar özgürlükçü olduğu üzerinde de düşününüz. Ayrıca, muhalif de iktidarı destekleyen kadar yadaştır. Yandaş taraflı olandır. İktidarın tarafında olan yandaşsa muhalif olan da tarafsızlık iddiasında bulunamaz. Muhaliflik tam olarak bir şeyin aksini desteklemektir zaten. Aksini desteklediğiniz şey bir tarafsa ve onu destekleyenler de yandaşsa siz de karşı tarafı destekleyen yandaşlar olursunuz.
Son olarak, tek parti döneminde kalan (?) baskıcı uygulamaların artık Atatürkçüler tarafından da tasvip edilmediğini söyleyenlere, yukarıda yazdıklarım doğrultusunda soruyorum: Sadece küçük bir İBB’nin başkanı olduğu için İmamoğlu’nu eleştirmeyelim, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın zorbalığından kurtulmalıyız demek makul mü? İşlerine gelince İmamoğlu’nu, Erdoğan’ı devirmek için ilk büyük adım olarak görenler, işlerine gelince onu küçük ve masum bir İBB başkanı olarak görüp mazur görmemizi mi bekleyecek? İBB başkanıyken böyle işler yapan bir adamın Cumhurbaşkanı olması halinde yapabileceklerinden kaygı duymayalım mı? Erdoğan’ın tek adam rejimi devrilince kurulacak özgür (!) ve huzurlu (!) Türkiye hayalinizde İmamoğlu’na yer var mı, yok mu?
Enes DENİZ
yazı&yorum 